سنتور یکی از سازهای موسیقی ایرانی است. فرهنگ دهخدا سنتور را اینگونه تعریف کرده است: « از سازهای ایرانی به شکل ذوزنقه که دارای سیمهای بسیاری است و به وسیله دو مضراب چوبی نواخته میشود.»
سنتور بر پایهٔ شواهد و قراین یکی از کهنترین سازهای منطقه به شمار
میرود. کهنترین اثری که از این ساز بر جا مانده، از سنگتراشیهای آشور و
بابلیان[نیازمند منبع] (۵۵۹ قبل از میلاد) است. در این سنگتراشیها، صف
تشریفاتی که به افتخار آشور بانیپال بر پا شده مجسم گردیده و سازی که شباهت
زیادی به سنتور امروزی دارد، در میان آن صف دیده میشود.